wrathful
91περιθύμως — περιθύ̱μως , περίθυμος very wrathful adverbial περιθύ̱μως , περίθυμος very wrathful masc/fem acc pl (doric) …
92περίθυμον — περίθῡμον , περίθυμος very wrathful masc/fem acc sg περίθῡμον , περίθυμος very wrathful neut nom/voc/acc sg …
93ἄνοργον — ἄνοργος not wrathful masc/fem acc sg ἄνοργος not wrathful neut nom/voc/acc sg …
94ἐβαρυμηνίων — βαρυμηνιάω to be exceedingly wrathful imperf ind act 3rd pl βαρυμηνιάω to be exceedingly wrathful imperf ind act 1st sg …
95ἐπικότω — ἐπίκοτος wrathful masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἐπίκοτος wrathful masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) …
96ἐπικότως — ἐπίκοτος wrathful adverbial ἐπίκοτος wrathful masc/fem acc pl (doric) …
97ἐπίκοτον — ἐπίκοτος wrathful masc/fem acc sg ἐπίκοτος wrathful neut nom/voc/acc sg …
98wrath — wrath, wrathful, wroth Wrath is an archaic or literary noun meaning ‘anger’, and is pronounced rawth or roth, or in AmE rath. Wrathful is the corresponding adjective meaning ‘angry’. Wroth is also an adjective, and is always used predicatively, i …
99wroth — wrath, wrathful, wroth Wrath is an archaic or literary noun meaning ‘anger’, and is pronounced rawth or roth, or in AmE rath. Wrathful is the corresponding adjective meaning ‘angry’. Wroth is also an adjective, and is always used predicatively, i …
100wrathfully — adverb in a wrathful manner (Freq. 1) he looked at her, not wrathfully now, but quizzically • Derived from adjective: ↑wrathful …